Beleştepe'de aşk Beşiktaşk

Eray Emin Aydemir son yazısında Beşiktaş'ın Gaziantep BB zaferini değil Beşiktaşlı'ların bu takıma duydukları büyük aşkı yazdı.

Hafızamı zorluyorum ama yok...

Çok kar kıyamet gördüm ama bu kadar soğuğunu görmemiştim...

İnsanın suratını kesen bir rüzgar

Ve üzerimize yağarken hiç insaflı olmayan yağmur.

Titriye titreye ellerim cebimde geldim stada...

Dakikalar geçerken kapalı tribün yavaş yavaş kalabalıklaşmaya başladı

Maç başladı, gözüm saha içinde kulağım ise tribünde...

"Bitecek enerjileri, üşüyecekler" diyorum içimden bana mısın demiyorlar

Tam tersine daha da artıyor Kartalların sesi

Carvalhal'a bakıyorum, saha içine dönüyorum, sahada bir Beşiktaş var mı yok mu belli değil...

Sahada yok ama tribünde alası var.

Bir ara "Beleştepe" diye bağırdılar

Basın tribününde önümdeki ekrana yapıştım.

Beleştepe'de dışarıdaki kartallar var

Karşılıklı aşklarını haykırıyorlar. Beşiktaş'ı haykırıyorlar

Maç filan kalmadı o an bende...

Rahmetli annanemin hep anlattığı Beşiktaşlı büyük büyük dayıma gittim

Dumlupınar denizaltısında şehit olan dayıma

O yaşlı kadın onun nasıl Beşiktaş'ı sevdiğini anlatarak ufaklığımda yaptı Beşiktaşlı beni...

Dakikalar geçerken ben hep içimizdeki Beşiktaş aşkını düşündüm.

Her şeyi anlamlandırmaya bir mantıksal düzene oturtmaya çalışan ben, bu büyük aşkı tanımlayamadım. Ne bilgim yetti ne de kelimelerim...

Maç bitti ben yine ellerim cebimde eve gidebileceğim en çabuk vasıtayı ararken fark ettim

Cebimdeki Beşiktaş armalı anahtarlığı avucum kıpkırmızı olana kadar sıktığımı...

Soğuğu unutturan, sahadaki sonucu unutturan o arma mıydı yoksa sizin, benim, tribündekilerin veya beleştepedekilerin bu armaya duyduğu aşk mı?

Ağzınıza, ayaklarınıza, içinizdeki aşka sağlık.

Varolun Karakartallar

twitter: https://twitter.com/#!/ErayEAydemir

Karakartal mobil uygulamasıyla spor haberlerine herkesten önce ulaşmak için tıklayın