Futbol dünyasında dile pelesenk olmuş bir deyim vardır. ‘Kolay maç yoktur’ der durur sürekli futbol ulemaları… Ama aslında vardır.

İşte budur o maç... Antrenman yapar gibi 3 gol atıp, elini kolunu sallaya sallaya kazanırsın. Herşey güllük gülistanlık görünür ama bu görünen gülleri, gülistanı rakibin yolgeçen hanında bulduğunu anlamazsın.

Sonra biz takımı nasıl yorumlayacağız diye düşünür dururuz.

Karabükspor, bence şimdiden Bank Asya’nın şampiyon adayı. Ligde kalmaları mucize olur.

Bu kadar laubali bir defans görmedim. 5 saniye içinde rakibe 2 asist birden yapıyorlar, pozisyon kaçıyor, topu yeniden kendi kalelerine doldurup ille de at diyorlar. Eski tabirle ellilik oynar gibiler!

Orta saha ve hücum hattı da defanstan farklı değil. Shelton’un direğe kafadan girmesi ve Cernat’ın uzaktan denemeleri dışında Mc Gregor’la tanışmamızı bile sağlayamadılar. Kalecinin eline top değmeden biten maç mı olur? İşte oldu.

Allah Karabükspor taraftarlarına sabır versin.

Beşiktaş’a gelirsek…

Kenar bekler, bek olarak ümitsiz vakalar ama ofansif kapasitelerine de kimse dil uzatamaz. Önce Fernandes’in ilk golünde Hilbert’in nefis çalımı ve bilinçli kesmesi, ardından ikinci golde Uğur Boral’ın eski günlerini hatırlatan, fuleli dalışı ve cesaretle kaleyi denemesi nefis hareketlerdi.

Göbekte Toraman ve Sivok uyumlu ve başarılılardı.

Veli ve Necip’in ikisi birden Beşiktaş orta sahasına fazla… Enerjik ama düz oynuyorlar, bu da takımın kreatif kapasitesini sınırlıyor. Birini tercih edip göbekte Fernandes’le birlikte kullanmalı ve forveti ikilemeliyiz. Bunu yaptığımızda Holosko’dan da müthiş verim alabiliriz. Çünkü Holosko ikinci forvet olarak çok yetenekli ama tek forvet oynayamıyor ve kenarda kullanırsak da oyundan uzak kalıyor.

Aybaba, Fernandes’i bu sene çok daha doğru kullanıyor. Geçen sene defalarca yazdık, Fernandes’in gerilere kadar gelip top alması yanlış diye, bu sene doğruyu gördüler. Şimdi gerçek bir 10 numara gibi serbest oynuyor ve daha etkili olacağı bölgelerde topla buluşuyor. Böylece gereksiz yorulmuyor ve atması gereken final paslarında daha dinç oluyor.

Olcay’ı henüz anlayamadık. İleri geri koşuyor, ofis boy gibi nereye yollasan gidiyor ama henüz bal yapamıyor. Biraz daha zaman tanımak lazım.

Batuhan yine aynı. Geçen hafta canı istedi, oyuna asıldı, bütün hava toplarını aldı. Bu hafta sıkılmış hazret, hava topuna çıkmıyor! Maç kondisyonu da hala yetersiz. Yine de üçüncü golde güzel bir asist yaptı ve ilk golde de topun Fernandes’le buluşmasını sağladı. Bence iki haftada Almeida’dan çok daha yararlı olacağını gösterdi.

Ha, Mc Gregor’u unuttuk. Boylu poslu yakışıklı bir arkadaş. Kaleciliğini göreceğimiz maçlarda olacaktır inşallah.

Bu kadar farklı bir galibiyet de bile nasıl bu kadar karamsar oluyorsun diyeceklere, Gamlı Baykuş’tan sevgiler yolluyorum. İyi günde acı söyleyelim ki, kötü gün görmeyelim.

En zor maçımız böyle olsun Kartal yürekler…

https://twitter.com/#!/OzgunKartal