Önce ‘Baba’ Hakkı Yeten, Yusuf Tunaoğlu… Yıllar sonra Ali Gültiken; ardından ‘Şifo’ Mehmet… Son hatırlanan Sergen Yalçın… Ve bu sezon da 10’un sahibi Olcay Şahan… Kendinden önceki 10 numaraları örnek alan, onlar gibi Beşiktaş efsaneleri arasına girmek isteyen Olcay henüz yolun başında olduğunun da farkında. Zaman zaman kaçırdıklarıyla eleştirilen genç oyuncu hocası Samet Aybaba’dan ise hep destek gördü; ve işte söz sırası ona geldi. İşte Olcay ve şimdiye kadar söylemedikleri…

K’lautern ile sezon öncesi kampına başlamıştık. O sırada Samet hoca hem babamı ve hem de menajerim Ceylan Çalışkan’ı aramış. Teklif bana geldiği zaman da hiç düşünmeden ‘evet’ dedim. Beşiktaş’ta oynamak benim için bir onurdur. İmzayı attığım zaman yaşadığım mutluluğu anlatamam.

İNÖNÜ ÇOK FARKLI BİR YER

İlk kez bir antrenmanda çıkmıştım İnönü’ye. Kendi kendime ‘Dolu halini düşünemiyorum bile’ dedim. İlk maçıma çıktığı zaman da elim ayağım titredi. Böyle muhteşem bir taraftar, böyle muhteşem bir ambians çok az gördüm. Daha sonra o ilk heyecanımı üzerimden attım ve oynamaya başladım. Ama maç içinde elimde olmadan onların sesini duyuyorum. Bizi çok iyi motive ediyorlar.

BEŞİKTAŞ’IN ASKERLERİYIZ

Bizim takımda herkes asker. Komutan da Samet Aybaba. Mesela bir bisiklet düşünün. Eğer bir dişlisi atarsa bisiklet yürümez. İşte biz de öyleyiz. Çarklar iyi işliyor. Bunun nedeni de takımda herkesin asker olmasıdır.

TRABZON MAÇINI UNUTAMIYORUM

Son dakikada yakaladığım pozisyonu sanırım uzun bir süre unutamam. Takım olarak gerideydik ama ben bir kez ileride bekledim. O sırada Roberto (Hilbert) da uzun bir pas attı. Topu iyi kontrol ettim ve karşı karşıya kaldım. Ama istediğimi yapamadım. Bunun için çok üzüldüm. Çok iyi oynayıp son dakikada galibiyeti kaçırmamız beni çok üzdü. Yere yığılıp kaldım ama kafamı kaldırınca herkesin yerde olduğunu görünce daha da üzüldüm. Maçın ardından tribünlerin bizi alkışlaması ise bozulan moralimi yerine getirdi.

BÖYLE BİR ARKADAŞLIK YOK

Takım içindeki arkadaşlığı ben şimiye kadar başka bir yerde görmedim. Muhteşem bir arkadaşlığımız var. İbrahim ağabey kaptanlıktan çok bize ağabeylik yapıyor. Ne zaman bir sıkıntımız olsa hemen yanımızda. Sanki bizim düşüncelerimizi okuyor. Ben en çok Veli ile anlaşıyorum. O benim kardeşim gibi. Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmiyor. Tesis dışından, otobüste, soyunma odasında hep yan yanayız.

GANGNAM KAPTANIN BULUŞU

Gangnam Style dansı, kaptanımız İbrahim Toraman’ın buluşudur. Takımda hiç kimse bu dansı bilmezken İbrahim ağabey geldi ve bu videoyu bize izletti. Sonra bütün takım bu dansı çok beğendi ve bir de baktım ki herkes Gangnam izliyor. Maçta bu dansı yapmamız da çok hoş bir görüntüydü. Takımdaki arkadaşlığın da ne kadar üst düzeyde olduğunun bir göstergesi. Ama artık Gangnam bitti, önümüzdeki maçlarda başka sürprizlerimiz olacak.

SABAH AKŞAM İBO

İbrahim Tatlıses, benim hayatımda çok önemli bir yere sahip. Hayatımın her yerinde o var. Tatile gittiğim zaman ‘Akdeniz akşamları’nı dinliyorum, hüzünlüyken ‘Benim hayatım’ı ya da ‘Kurşuna gerek yok’u… Bir de Ankara havalarını seviyorum. Çok iyi Misket oynarım. Kimin düğününe gidersem gideyim hiç oturmam. Yorulana kadar pistten inmem.

İDOLÜM INIESTA

Şu an sol açıkta tam istediğim yerde oynuyorum. Çünkü orada sağ ayağımı daha iyi kullanıyorum. Zaman zaman Holosko ile yer değiştiriyoruz. Mesela Barcelona’da oynayan Iniesta’ya kendimi çok benzetiyorum. O da aldığı topu hemen ayağından çıkarıp tek topta oynuyor. Zaten artık dünyada futbol böyle oynanıyor.